ชื่อพืชชนิดนี้ในภาษาญี่ปุ่นเขียนเป็นอักษรคันจิว่า 木瓜 โดย 木 หมายถึง "ต้นไม้" และ 瓜 หมายถึง "แตง" ว่ากันว่าเนื่องจากผลของมันมีลักษณะคล้ายแตง และเป็นแตงที่ขึ้นบนไม้ต้นเลยถูกเรียกแบบนี้ โดยสมัยก่อนอ่านว่า "โมเกะ" (モケ) แต่แล้วก็แผลงมาเป็น "โบเกะ" ในที่สุด[3]

ชื่อนี้ไปพ้องเสียงกับคำว่า "โบเกะ" (ボケ) ที่หมายถึง "เบลอ" หรือ "เลอะเลือน" ซึ่งยังได้ถูกใช้เป็นชื่อเรียกลักษณะของการถ่ายภาพ (อ่านรายละเอียดที่ โบเก้) แต่รากศัพท์เป็นคนละคำกับคำว่าโบเกะนี้ที่เป็นชื่อพืช ไม่มีความเกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด

ในภาษาจีนก็ใช้คำว่า 木瓜 (อ่านว่า "มู่กวา") เรียกพืชชนิดนี้ด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามคำว่า 木瓜 ในภาษาจีนนั้นมีหลายความหมาย โดยส่วนใหญ่จะหมายถึง มะละกอ หรือ บักกวย มากกว่า เพื่อแยกแยะ จึงเรียกพืชชนิดนี้ว่า "โจ้วผีมู่กวา" (จีนตัวย่อ: 皱皮木瓜; จีนตัวเต็ม: 皺皮木瓜; พินอิน: zhòu pí mù guā) อาจแปลตรงตัวว่า "แตงไม้เปลือกยับ" นอกจากนี้ยังมีชื่อเรียกอีกชื่อว่า "เทียเกิ๋งไห่ถาง" (จีนตัวย่อ: 贴梗海棠; จีนตัวเต็ม: 貼梗海棠; พินอิน: tiē gěng hǎi táng)